Hilero, azkenengo ostiralean, Kiñuk bisitatuko du bloga. Kiñuren begirada gure triku txikiaren tartea izango da eta haren eskutik gure egileek argitaratu duten gai zientifikoren bati buruzko daturik bitxienak ekarriko dizkigu fin.
Almudena Martin Castro fisikari eta musikariak diapasoia aurkeztu digu artikulu baten. Haren esanetan diapasoia gero eta gutxiago ikusten den gailu bat da. Kontzertuetan ea ez da erabiltzen afinagailu digitalak ditugunetik. Baina zer da diapasoia eta zein da bere historia?
Diapasoia sardexka forma duen altzairuzko gailu bat da. Berarekin soinua egiten denean, 440 Hz edo segundoko bibrazioak ematen ditu, nota arruntari dagozkionak, eta ahotsak eta musika-tresnak erregulatzeko erabiltzen dena.
Diapasoi baten tonua lima soil batekin doi daiteke. Besoen punta pixka bat gastatuz, masa txikitu egiten da eta tonua zorrotzago bihurtzen da. Aldiz, oinarria lixatzen bada (bi besoak kirtenarekin lotzen diren puntua), edo metala pixka bat berotzen bada, elastikotasuna aldatu egiten da eta tonua larriagoa bihurtzen da.
Diapasoiaren jatorria eta historiari begiratu dio Kiñu kirikiñoak eta hamaika datu interesgarri ditu.
Egileaz:
Maddi Astigarraga Bergara (IG: @xomorro_) Biomedikuntzan graduatua, UPV/EHUko Ilustrazio Zientifikoko masterra egin du eta ilustratzailea da.